25 Haziran 2016 Cumartesi

uzun zaman sonra..

Selam.. Çok çok uzun bir aradan sonra bu gece içimde bir konuşma isteği var beni tanımayan bilmeyen insanlarla. Bu aslında normal bir ihtiyaç mı emin değilim.. Annemden sonra üniversitenin son senesini nasıl tamamladım nasıl geçti hatırlamıyorum bile atanıp bi yerlere kaçabilmek için sınava çalıştım derslere bıraktım kendimi ama o da olmadı sonra kabus gibi bir yaz atanan arkadaşlarıma destek olmaya çalışma çabalarım bir yandan ücretli öğretmenlik yapabilmek için okul arayışlarım stres dolu günler. Sonra eylül geldi sonunda artık bir sınıfım vardı henüz okula yeni ayak basmış okuma yazma öğrenmeyi hevesle bekleyen kocaman gözlerle bana bakan miniklerim vardı. O kadar sıkıntıdan sonra Allah bana yaralarıma ilaç olarak meleklerimi verdi. Zor oldu ilk zamanlar öğretmenliğimin ilk senesi çocuklarımın ilk senesi ama atlattık beraber hem de çok güzel çok özel..Ayrılmak o kadar zor ki şimdi üç ay sonra ne olacak nerede olacağım bilmiyorum. Hayat belki de beni zorlamaya devam edicek belki de artık bişeyler daha güzel olucak..

2 Haziran 2015 Salı

Annemsiz 8 ay geçmiş nasıl geçti bilmiyorum o sekiz ayda güldüm mü ağladım mı yaşadım mı. Korkularım kabuslarım bitmiyor acım dinmiyor. Etrafımda bir sürü insan varken bir anda etrafımda kimseler yok yapayalnızım.acım beni kemiriyor tüketiyor kimseye anlatamıyorum yaramın derinliğini. Adına güçlü olmak dedikleri bir maske takıyorum. Hatırlamanın bu kadar canımı yakabileceğini düşünmemiştim. Annemi özlüyorum annemi çok özlüyorum insan özlemekten delirir mi özlemekten ölen biri oldu mu acaba. Haftaya mezun oluyorum annemsiz. Sınava hazırlanıyorum atanabilmek için belki hayata bir yerden tutunurum diyorum o kadar umutsuzum ki o kadar boşluktayım ki. Annemin sıcağını annemin neşesini annemin sevgisini annemin herşeyini özlemekten ölüyorum.

15 Eylül 2014 Pazartesi

aşk

Ben derim; sana olmak,seni duymak,seni yürümek
Besbelli seni büyümek kendimde
Ellerim kendini tekrarlar sen deyince
Sana gün olmalıydım, ışığımdan ötürü aydınlanırdık.

Edip Cansever

Sen ne güzel adamsın..Ufacık bir umut istiyorum!

9 Eylül 2014 Salı

kaçınılmaz yalnızlık

Gözünde büyütmek,abartmak ne derseniz deyin buna ama benim için tam olarak kelime karşılığı olmayan bir durum. Çok çok üzgünüm ki kendimizi gördüğümüz insanlarla gerçek hayatta değil sanal dünyada daha çok karşılaşıyoruz. Bir değil birkaç tesadüf sonucu bir adam tanıdım uzaktan ama o kadar yakın hissettim ki kendimi, oturup konuşmak kendimi anlatmak isterdim ona. Yine keşkeler çıktı ortaya keşke okulda,kafede başka bi yerde.. Özlemini çekiyorum şimdi ne çok isterdim tanışabilmeyi..

24 Ağustos 2014 Pazar

not!

bide konuşmayı, anlatmayı özledim en kayıtsız şartsızından. :)