16 Şubat 2014 Pazar

düşünce bulutum 2

Bir insanın yaptığı şeylerden mutlu olması için en evvel kendisini sevmesi lazımmış zannımca. Bir türlü kendimle barışamadım. Sanki her şeyi emanet yapıyormuşum gibi. Bu duyguyu size nasıl somutlaştırabilirim gerçekten bir fikrim yok. Bazı şeyleri başa sarmışım gibi hissediyorum. Bundan tam 3 yıl önce üniversite sınavını kazanmak İstanbul'dan ayrılmak,uzaklaşmak için ağlıyor,dua ediyordum.İstanbul'da istediğim bölümü kazandım, ayrılamadım yine buralardan.Sonraları o kadar çok şükrettim ki bunun için hala da şükrediyorum.Çok mutlu zamanlar geçirdim. Şimdi ise önümde yine bir sınav süreci var ve yine bir ayrılık kararı. Ben yine atanabilmek,gidebilmek için dualar ediyorum. Aynı stresli dönemler var önümde biliyorum, gücümün yettiğince dayanıcam. Allahım sen yine en hayırlısını nasip et benim için..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder