Şu Ağustos nasıl zor geçti bana, nasıl sıkıldım, gün saydım desem yeridir. Neyse ki Eylül'e son 4. Bugün ki mutluluk sebebim bu işte. Bu aralar mutlu olacak pek birşey bulamıyorum etrafımda, aramadığımdan değil yok gerçekten. Boşlukları sevmiyorum her daim uğraşacak birşeyleri olmalı insanın, varlığıyla içini ısıtacak birşeyler olmalı.
Ama ne olursa olsun üzerimdeki bu karamsarlığı şu dakika itibariyle atıyorum.
Gelecek güzel anıları düşünüyorum. Hayal kuruyorum, güzel hayaller bunlar hemde çok. :)
Çok haklısın Gözde.. Boşluklar, yaşama sevincini emiyor, adeta insanın. Dilerim, hayallerin gerçek olsun. Keşke bu kadar özletmeseydin ama kendini :) Dreams harika bir şarkı, Cranberries'i de çok sevdiğimi söylememe gerek yok, sanırım. Ruh ikizi gibi bir şey olduk, seninle :)
YanıtlaSilBazen ne kadar birşeyler paylaşmak, yazmak istesem de bilgisayarı karşıma alınca beynim duruyor sanki kurulamıyor o cümleler bir türlü bu da öyle bir dönem oldu sanırım. :)
YanıtlaSilÖyleyiz gerçekten çok seviyorum ben bu durumu. :))
Haklısın sırf yazmak için yazmak kelimelere haksızlık olurdu..
YanıtlaSilBen de çok seviyorum, iyiki böyle :)