4 Haziran 2012 Pazartesi

Geçse de yolumuz bozkırlardan denizlere çıkar sokaklar..

Merhabaaa :) Çooook uzun zaman oldu yazamıyorum malesef ama sebebi var tabiki ; bitmek bilmeyen finallerim. :) Dolu dolu 2 haftadır bir sınavdan çıkıp diğerine giriyorum, oradan çıkıp eve gidip biraz uyuyup ders çalışıyorum ve sabah kalkıp tekrar okula gidiyorum, bu döngü içerisinde buraya yazmak imkansız oldu. Ama artık son 2 sınavım kaldığına göre biran önce yazmalıyım dedim ve aldım bilgisayarımı kucağıma. Özlemişim de. :)
Aslında içim buruk biraz bu ara. Okulun son 2 günü. Üniversitenin 1. yılı bitti bile ve ben buna inanamıyorum. Okula gittiğim o ilk günü, büyüklüğünü yadırgayışım, kendimi o ortama ne kadar yabancı hissedişim, çömezlik dönemim yani hepsi ne çabukta geçti :) Başlarda bana nasıl yabancı gelen bu yerden 3 aylığına da olsa ayrılasım yok şimdi. Tabi bunda en büyük etkenlerden biri de arkadaşlarımdan da uzaklaşacak olmam. Geriye kaldı 3 sene düşünüyorumda 1 sene bu kadar çabuk geçtiyse 3 senede su gibi akar geçer. Sonra atamamın yapılması, ilk öğretmenlik yıllarım yavaş yavaş hayata doğru ilerlediğimi hissediyorum bu ne garip bir duygu. :)
Buraya hep sıkıntılarımı yazdığımı farkettim dert babası olduğumu sanmayın sanırım yazmak birçok insan gibi benimde kendimi rahatlatma şeklim. Yazdıkça yalnız olmadığımı hissediyorum. :)
Son olarak bugün yaşadığım bir olayı anlatmak istiyorum size. Üniversite hayatımın ilk yılında ilk defa siyasi bir çatışmanın içinde kaldım bugün. Sınavdan çıkmış, çıkış kapısına doğru yürüyorduk ki üstümze doğru koşan bir insan yığını onların ardında çevik kuvvetler..2 karşıt grubun çatışmasıymış bıçaklar,sopalar vs. o kadar ürkütücüydü ki. Ortalık sakinleşinceye kadar kuytu bir kenara attık kendimizi. Hala daha üniversitelerde bu tür olayların yaşanması ne kadar üzücü, insanların birbirlerine siyasi görüşleri yüzünden bu derece kin,nefret beslemeleri..


10 yorum:

  1. Ah o ilk yıllar hem en zor zamanlardır ama bittiğinde de en çok özlenenlerdir, 1 sene oldu okulu bitireli ve okuldan sonraki hayat, o kadar sancılıki doya doya yaşa Gözde, hiçbir anını kaçırma, keşkelerin kalmasın aklında :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bende öyle düşünüyorum bu yüzden bu kadar üzülüyorum ya zaten ama dediğin gibi üniversite yıllarımı güzel geçirmek için elimden geleni yapıyorum :)) Ayrıca okulun ardından yaşanan boşluk ya da iş hayatının ilk yılları oldukça zorludur kesinlikle ama eminim sende kısa sürede hayatını düzene oturtursun. :)

      Sil
  2. Meslektaş olacakmışız :)
    Üniversite. İlk yıl rüya gibiydi.
    Sonrası karıştı biraz. Şükür ki yine de iyi bir üniversite hayatım var :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öyle mi ne öğretmenliği okuyorsun? :) Bu sene o kadar çabuk geçtiki diğerlerininde böyle olmasından korkuyorum. :)

      Sil
    2. Valla genel olarak çabuk geçiyor yıllar :)
      Zihin engelliler öğretmenliği benim. Sizin?

      Sil
    3. Keşke hiç bitmese :)
      Ne güzel :) Benimde sınıf öğretmenliği :)

      Sil
    4. sizinki de güzel.
      Çok kullanıyorum sınıf öğretmenliğini. Kullanıyorum derken benimkini çoğu anlamıyor ne öğretmeni olacaksın diye sorduklarında sınıf öğretmeni diyebiliyorum. yalan da sayılmaz ama :)

      Sil
    5. Evet birbirine çok yakın zaten eğer çift ana dal yapabilirsem zihin engelliler öğretmenliğini düşünüyorum bende birçok dersimiz ortak :)

      Sil
    6. Şanslısın benim bölümüm açmıyor yan dal için program. Varsa mutlaka yap bence :)

      Sil
    7. Ortalamamı yüksek tutmayı başarabilirsem tabii :)

      Sil