13 Mayıs 2012 Pazar

Canımın taa içisin sen nasıl severim bir bilsen..

Dün okulun Türk Sanat Müziği Korosunun konseri vardı. Koroda da sınıfımızdan 3 arkadaş olunca 1 buçuk saat yol demedik gittik okula. İyiki de gitmişiz o kadar büyük bir keyif aldım ki. :) İbrahim Üzümcü Konferans Salonundaydı konser, bu salonda o kadar küçük ki yer kalmaz diye 2 saat önceden gittik okula. Neyse ki önlerden güzel bir yer bulup oturduk. Konserin içeriğini gösteren kağıtlar dağıttılar bizlere. Solo performanslarda   sınıfımdan 2 arkadaşımda vardı çok mutlu hissettim kendimi. Konser öncesi konuştuk onlarlada gelmemize çok sevindiler. Ve konser başladığı andan itibaren ben tamamen etki alanına girdim. Orkestra harikaydı keman,ney,saz,kanun tüm enstrumanlarda üstadlar vardı. Sınıf arkadaşlarımın solo performanslarında alkışlamaktan ellerim acıdı ikiside harikaydı mest oldum :)
Daha önce bahsettiğim gibi bende yaklaşık 4.5 yıldır keman çalıyorum.Keman benim için bir yaşam biçimi, çok farklı,çok anlamlı bir değeri var gözümde. Türk Sanat Müziğini ne kadar sevdiğimi de zaten paylaşımlarımdan anlamışsınızdır.:) Konserin son şarkısında eğitim fakültesinin çoğu hocası, bölüm başkanımız,son sınıf öğrencileri sahneye çıktılar koroyla beraber söylediler, bizde eşlik ettik : ''Aşkınla yana yana kül olsa da ocağım bu gönül sayfasını artık kapatacağım..''
İşte böyle güzel,anlamlı birgün oldu benim için..


2 yorum:

  1. ne mutlu sana :) çok iyi bir blogun var ve bende sıkı takipçisiyim :) sen durmadan yaz

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çok mutlu oldum gerçekten :) çok çok teşekkür ederim :)

      Sil